Myślę że to nie obłuda... Dzieci zostawione przez ojców, nawet jeśli ojczym daje im po stokroć więcej miłości i serca, zawsze, gdzieś głęboko w swojej podświadomości tęsknią za ojcem, tym bardziej jeśli kiedyś go miały i pamiętają go. Gdy ojciec po latach pojawia się w ich życiu, to pragnienie i ta tęsknota wybuchają ze zdwojoną siłą. Nie można mieć pretensji do dzieci... Tylko pozostaje kwestia uczuć ojczyma. Przecież oddał im siebie. Dał dom i rodzinę. Ale niestety myślenie dzieci (a tym bardziej młodzieży)jest jednostronne. Albo coś jest białe albo czarne... I nie ma kompromisów.
P.S. Prawdziwość Twoich myśli wciąż mnie zaskakuje, mimo że niedawno je odkryłam:) Pozdrawiam ciepło i oczywiście wielki PLUS:)

...owszem, nie należą się...tylko że znam tyle przykładów z życia gdy, nawet Ci którzy całe życie narzekali na naturalnego ojca i wychwalali ojczyma, w momencie pojawienia się ojca z powrotem stawali po jego stronie. Wtedy sami przekonywali że należy mu się bo to ojciec itd... Skąd taka zmiana ? ... czy to obłuda czy też coś innego ?...

Tylko, że juz te prawa mu sie nie należa, sam z nich zrezygnował...