Dawno temu Bóg wszechmogący
Który niszczyć i tworzyć może
Stworzył świat na różnicach się opierający
Niebo i ziemie, ogień i wodę

Stworzył też człowieka i wszystko mu dał
Człowiek ten jadł, pił i się bawił
Jednak od drugiego lepszym być chciał
Więc brat brata swego zgładził

Za zło tamto Bóg nas ukarał
Pożary, powodzie, choroby, huragany
Panika i strach wszechobecny szalał
Z tymi plagami walki nie wygramy

Bóg jako dobry i miłościwy tata
Nie chciał dzieci już swych ganić
Człowiek poczuł się już panem świata
Ojca sprawiedliwego odtąd miał za nic

Wojny, kradzieże, gwałty i mordy
Brak miłosierdzia i bliźniego nienawiść
Do tego doprowadził człowiek wolny
A Bóg dla nas Syna pozwolił zabić

Tak czynią ludzie – Boskie twory
Potomkowie Ewy i Adama
Dziś najgorsze na Ziemi potwory
Słudzy pana swego nowego szatana

Bóg z nieba dzieci obserwuje
Widząc zło łzami się zanosi
I już świata tego kres szykuje
A dobrych i prawych do Raju zaprosi.