no dalej nie wiem
dla mnie bezinteresowność jest samobójstwem
tak jak i świecki fanatyzm
tak jak i zamachowcy samobójcy
kupujący najlepsze polisy na życie
(podobnie jak i farmerzy w Indii, gdy GMO weszło)
tak jak i wiara, która jest zazwyczaj dyskontowana
w takich akcjach
no ale przecież samobójstwo jest zakazane w Koranie

a wracając do wieczności
to nadal myślę, że zbyt racjonalni ludzie i inna hołota
nadal się znajdują daleko od tego miejsca
jedynie dlatego, że zawiesili swoje niedowierzanie za życia
że mogą bawić się przez całą wieczność

Wieczność staje się w umyśle człowieka... gdy nie daje mu się możliwości do rozwoju. Także uważałbym na słowa samobójstwo i wieczność w jednym zdaniu :)

Z wiecznością jak z życiem, trzeba sobie ją poukładać w przyjemności, przyjemności w szczęście, szczęście w radość, radość w błogość. Uważam, że trzeba się wsłuchać w siebie i robić to kim się jest w sobie, a nie oglądać się na czyjeś księgi i bóstwa. Wieczność, to coś takiego, że samobójstwem się nie wykpisz. No chyba, że tak jak w Mistrzu i Małgorzacie, że można rozpłynąć się w nicość.

no nie wiem, fryfle
mnie wieczność przeraża

Ta myśl obraża uczucia "porządnych i uczciwych" ludzi, którzy "porządnie i uczciwie" wychowują swoje dzieci, siedząc przed ekranem komputera i myślą o samobójstwie, nie wiedzą tylko, że martwy nie może nic, co najwyżej zmartwychwstać.

Ja i bez wieczności mam ochotę na to samo. Trzymaj tam się... :)

mhm

bez wieczności jest łatwiej

:)

Świetny i naturalny paradoks.