Menu
Gildia Pióra na Patronite

Czy to ładnie tak wyrywać jeszcze świeżo kiełkujące kwiaty tylko po to by je dołączyć do kolekcji zdobytych trofeów ? Czy nie lepiej zaopiekować się kwiatuszkiem, kiedy jeszcze tak delikatny i kruchy po jesiennej depresji i po zimowej walce samym z sobą próbuje się odrodzić w ten wiosenny czas pełen wiary i nadziej. Czemu o nich nikt nie pamięta w te chłodne zimowe wieczory, kiedy to właśnie wtedy potrzebują one schronienia, ciepła i wsparcia, żeby w tej walce mogły dożyć tych cudownych letnich dni, by cieszyć się i żyć pełnią życia, każdym promyczkiem słońca i każdą kroplą deszczu. One tak jak każdy też chcą sięgnąć gwiazd i spełnić swoje marzenia. Więc nie odbierajmy im tego i nie wyrywajmy ich bezmyślnie, lecz pozwólmy im kwitnąć na naszych oczach.

22 225 wyświetleń
107 tekstów
40 obserwujących
  • Eufemia

    2 May 2012, 15:23

    niesamowite, jaka wrażliwość i empatia biją z tej rozbudowanej, metaforycznej myśli - bardzo mocno działa na podświadomość, budząc jakieś przyduszone rzeczywistością niby małe , a wielkie pragnienia :) pięknie się to czyta, a czytając - na swój sposób mocno przeżywa.

  • Gbiker

    15 April 2012, 17:36

    Dokładnie :)

  • 14 April 2012, 23:25

    One, jak kwiaty piękne są, jak kwiaty delikatne i też troski wymagają. :)

  • maupapa (Monia)

    13 April 2012, 22:05

    niezłe :D
    pozdrawiam

  • Gbiker

    12 April 2012, 13:52

    Oj joj ktoś mnie tu rozszyfrował :/
    Dziękuję wam kochani i pozdrawiam cieplutko :)

  • Elizabetta

    11 April 2012, 19:10

    Faktycznie jak teraz przeczytałam tą myśl, bardzo mi pasuje taka metafora:)) Ładnie:)

  • mozart

    11 April 2012, 19:08

    Nie wiem dlaczego, ale jak to czytałam, to nie miałam przed oczami roślinki, ale kobietę .... cudowne!
    Pozdrawiam : )

  • Elizabetta

    11 April 2012, 15:22

    Naprawdę czuć, że kochasz przyrodę:)) nie ma to jak być blisko natury:)

    Pozdrawiam wiosennie:)