ratunek

sercu duszy

Taki dotyk to piękny gest, ale ja nie umiałbym go przyjąć.

Dominiku... krótki dotyk na dłoni przepojony ciepłem jest jak delikatna tkanina, za którą wraca do zdrowia obolałe, poranione, samotne i przestraszone serce...

Będzie, jeśli w nią uwierzysz. Wiem, powtarzam i no i pokręcone to jak projekt ustawy. ;) Ale cóż począć, taka marcusowa filozofia.

Może nie tyle czuć... co je znać? Choć nie... czuć też.

To Tobie, Wojtku, tą myśl chciałam zadedykować, ale nie wiem, czy faktycznie jest wystarczająco dobra...

Tak jest lżej na duszy;) kiedy jest ciezko:)