Człowiek rodzi się optymistą, potem dostrzega prawdziwe zło świata, więc staje się realistą, jednak to wszystko tak go przytłacza, że zostaje pesymistą . A po upadku na samo dno dostrzega światełko w tunelu i znów zaczyna zauważać piękno świata, jest optymistą. I dopiero po przejściu wszystkich etapów życia możemy nazwać się prawdziwymi ludźmi.