Człowiek
ma to do siebie
że za dużo grzebie,
a za mało żyje
słowa są niczyje
W swojej słabości
przesadnej uległości,
a może
w ciągłej przekorze
bez zgody na "cokolwiek"
Z duszą pełną uczuć
życiowe odmęty,
życie to nie bajka
wiatr monsunowy
a czasem tylko
podmuch lekki

I ten zapach zmienny
...
przyjemnie - przyziemny