Człowiek dąży do szczęścia, a gdy przypadkiem w nie wdepnie ociera but z diamentów, by dumnie lecz ślepo szukać złudnego złota.
Najgorzej, gdy dla człowieka szczęście, to za mało.
W sumie nie wiem co gorsze, branie diamentów za syf, czy syfu za diamenty...
czasami chcemy po prostu dosięgnąć czegoś nieosiągalnego...xD a nie widzimy piękna przed nami...xD ;)
Ślepo kroczymy przez życie potykając się o skarby w pogoni za świecidełkami bez wartości... Smutne, ale prawdziwe pozdrawiam :)
:)
Te słowa są tak prawdziwe aż trudno uwierzyć. Kapitalna myśl ! ;)
Poruszająca myśl... Warto się nad nią głębiej zastanowić... Pozdrawiam serdecznie...
Najgorzej, gdy dla człowieka szczęście, to za mało.
W sumie nie wiem co gorsze, branie diamentów za syf, czy syfu za diamenty...
czasami chcemy po prostu dosięgnąć czegoś nieosiągalnego...xD a nie widzimy piękna przed nami...xD ;)
Ślepo kroczymy przez życie potykając się o skarby w pogoni za świecidełkami bez wartości...
Smutne, ale prawdziwe
pozdrawiam :)
:)
Te słowa są tak prawdziwe aż trudno uwierzyć. Kapitalna myśl ! ;)
Poruszająca myśl...
Warto się nad nią głębiej zastanowić...
Pozdrawiam serdecznie...