- Czego się boisz?
- Nie wiem...
- Na pewno wiesz.
- Ale czy coś to zmieni?
- Mogę nauczyć cię panować nad strachem.
- Nauczysz mnie jak ufać ludziom, pomimo, że ciągle mnie ranią? Sprawisz, że patrząc przez okno, nie pomyślę o tych wszystkich, których straciłam? Sprawisz, że przestanę bać się cierpienia, samotności, że tak jak kiedyś znów będę się uśmiechać niczego nieświadoma?
- A niby jak mam to zrobić?
- Sam powiedziałeś, że potrafiłbyś nauczyć mnie panować nad strachem...
- Ale myślałem, że może boisz się np. pająków... tak jak inni ludzie.
- Widzisz, problem w tym, że nie jestem taka jak "inni ludzie".
- To w takim razie jaka jesteś?
- Jestem kimś, kogo ludzie nie są w stanie zrozumieć. Jestem ich zaprzeczeniem. Jestem kimś kto nie powinien tu być, bo za bardzo się różni i przez to cierpi... i właśnie tego się boi.