Mety trudnych dróg są tragiczne, więc trzeba zacząć nowe,a może tylko rozejrzeć się i stwierdzić, że nie trzeba wcale iść bo szczęście jest pod opuszkiem palców i wstukujesz je każdego dnia ..Oj ile w tej Twojej mysli się mieści ludzkich westchnień i pragnień.

Dobranoc :)

tak, w dodatku pogoda też nie sprzyja, ale brniemy, by na końcu zobaczyć zamknięte drzwi, albo znaleźć się nad przepaścią :(
Dzięki yestem, dobrej nocy :)

Bywa, że dziurawą drogą zmierzamy donikąd... myli nas złudzenie , wizja celu, a sam cel czasem jest bezwartościowy...
Ciekawe.
Pozdrawiam. :)

wobrażeniem...dobre słowo, tak właśnie...

Albo zdać sobie sprawę, że to, co najcenniejsze, minęliśmy beznamiętnie, zafascynowani tym, co na końcu tej drogi. A właściwie, wyobrażeniem.