Coś w nas zgasło, czegoś zabrakło. Staliśmy się niedobitkami w walce uczuć i tylko czekaliśmy na decydujący cios ze świadomością, że i tak nadejdzie - a kiedy? To tylko kwestia czasu. Gdzie? - Być może już za rogiem Nawet już nie mamy siły się przed nim obronić. Bo ile można walczyć?
Więc nawet się nie pożegnaliśmy. Po prostu zamilkliśmy; bo nie było już o czym rozmawiać. Bez "do widzenia " minęliśmy się, udając, że nie widzimy.
Tylko ten grymas na twarzy...