Cierpieć będą zawsze, ilekroć tylko ich serce o Tobie pomyśli.
Pomyśl, że byłbyś stracony również dla świata. Nie warto kończyć swoją historię, gdy można do niej dopisać jeszcze tyle zdań..

Jeśli masz bliskich, przyjaciół, rodziców... nie odchodź bez pożegnania. Mogą pragnąć ten ostatni raz się przytulić do Ciebie zanim odejdziesz. Ale nie licz na to, że nie będą cierpieć.

Gdyby po tobie nie płakali, ani nie byli smutni oznaczałoby to raczej, że za tobą nie tęsknią.
Możesz powiedzieć im za życia, że tego nie chcesz, ale serce i uczucia to odrębna sprawa.

"Któregoś dnia może mnie nie być, po prostu załóż, przypomnisz mnie sobie, ale nie czuj żalu, życie się będzie toczyć i tak pomału, wytrzeż łzy z oczu, mnie nie żałuj... "
PIH -Nie żałuj mnie-

Ale ja mam gdzieś jak i kiedy umrę, byleby tylko moi przyjaciele nie musieli z tego powodu być smutni anie nie musieli cierpieć

Śmierć jest naturalną rzeczą, trzeba się z nią zaprzyjaźnić i być przygotowanym w każdej minucie na możliwość pożegnania się z doczesnym życiem.
A tak naprawdę, to cholernie trudna sprawa.