Chciałam przestać myśleć.Strach powoli paraliżuje ł moje ciało,uniepełnosprawnia moją duszę. To dopiero kilka godzin,gdy kazał mi zamilknąć,a czuję jakbym wypiła litr żalu z domieszką lęku o naszą przyszłość. Boję się, że nasze szczęście, było tylko moje. Że minie doba, a nie będziesz pamiętał, że mieliśmy wziąć ślub, polować na egzotyczne pająki, kupić psa i starość być bogaci. Tak, panicznie się boję,że mój potwór wyjdzie na wolność, a Ty pokazując mu drogę, wyszeptasz 'nigdy Cię nie kochałem '