czy istnieje coś takiego jak sens? tyle żyć zakażonych znieczulicą, a wszystko przez to, że brakuje im sensu. musimy się rozstać, mój sensie. to dziś. ostatni dzień naszych wspólnych wakacji. zabierasz zbyt dużo wspomnień, wiesz? - wiem. - mówisz do mnie, jakby przez mgłę, przez szybę. jestem nieczuła wobec Ciebie. przepraszam Cię. nie odchodź. chciałabym to rzec. nie umiem opisać. nie umiem opisać Ciebie, tego, w jaki sposób byłeś, mój sensie. nie chcę umieć, bo cóż mi po słowach? zabierz moje wspomnienia, bo nie chcę pamiętać, pamięcią tak bolesną. w końcu wątpię. wątpię w to, że dam sobie radę bez Ciebie. mój sensie. kocham Cię. mimo że byłeś krótki. krótki i bezbolesny. radosny. świadomy, ale i dziwno-stanowy. kocham Cię. mimo że nie będzie Cię tak długo. przybędziesz. zawsze wracasz. bo zawsze tu byłeś, wiesz? od zawsze wiedziałeś, że będziesz się ze mną przyjaźnił. los tak chciał. już to wszystko było zaplanowane. a teraz pomódlmy się. pomódlmy się za szczęście. tych wszystkich zmarnowanych dusz. które nie wypełniają przeznaczeń. idź własną drogą i szukaj na niej szczęścia, nie staraj się usilnie wędrować po bezdrożach. błagam Cię, mój sensie. odnajdź siebie w sobie. sens w sensie istnienia. wrócisz. będzie dobrze, pamiętaj. znaleźć sens w istnieniu to Twoje przeznaczenie - mój sensie.