Chcę Ciebie coraz częściej i coraz więcej. Kwestia przyzwyczajenia? Wątpię. To raczej nowe odkrywanie Ciebie - kawałek po kawałku. I wiesz...nigdy nie chce odkrywać Cię całego, bo pragnę, by trwało to wiecznie. Codzienna potrzeba Twojej bliskości. Poczucie bezpieczeństwa, które mi dajesz jest tak ogromne, że gdy nie czuję Twej dłoni na moim policzku - jestem bezbronna.
Miłość - ech, jednak głupio brzmi to słowo z moich ust. Wolę nazywać to Twoim imieniem. Twoje lekko suche usta, niebieskie oczy, męski specyficzy głos, duże silne dłonie. Jednocześnie nasuwają mi się na myśl Twoje lekko roztrzepane włosy. Twój uśmiech? Nie można tego określić, to by było zbyt proste, zbyt banalne.
Przyjaciel i ideał na mężczyznę życia, na tą chwilę w mojej głowie nosisz takie miano. W sercu...w sercu jest inaczej - kiedyś Ci pokażę...