Świetna myśl;)

:)

:)

...i dobrze się rozglądać...:)...wiatr czując...:)

by nie utkwić w czekaniu...:):):)

Więc uzbroić należy własną łódź na przystani, czekając na dobre wiatry lub drogowskazy szczęścia ;)

Czasem zbyt długa przystań staje się wiecznością ... na drogowskaz trzeba poczekać ...

...i w takim myślowym bezdrożu...należy sobie powiedzieć...

...muszę to przetrwać...bo przecież przyjdzie olśnienie....:)

...bo przyjdzie...:)...uwierz Michałku...:)

Bywają, bywają!
Pozdrawiam.

:-]

hmm...niestety tak ,bywają...