Wychodzę z założenia, że wchodzę.

dlatego tak sie dzieje bo nie znamy siebie

przeczuwamy tylko kim moglibysmy byc

jest...ale w cieniu, wychodząc z niego rzuca światło na to co minęło, a było esencją życia...wyraża jasno charakter "postaci"...obicze-obliczyłam, że można się przeliczyć nie wierząc w siebie i się maskując:)

Śmierć jest przy nas całe życie.

W obliczu śmierci chyba tak....

Oblicze jest. Ale czy my potrafimy dostrzec w nim siebie?

a jak się wraci to oblicze się pojawi?