- Byliśmy już przeżarci codziennością. To się z nas wylewało. Wiadrami wynosiliśmy żale i rozczarowania. Miało być dobrze, przecież... Miało być inaczej. Nas to miało nie dotknąć. A przyszło nagle jak śmierć, która nie pyta o zgodę.
- I dlatego się rozstaliście? - zapytał.
- Nie. Rozstaliśmy się, bo pewnego dnia nie wrócił na noc. A ja poczułam ulgę, rozumiesz? Poczułam ulgę zamiast złości, tęsknoty, czy rozczarowania. Piekło zaczęło się dopiero później.
- Teściowa?
- Jakbyś zgadł. Chciała nas naprawiać. Ale wtedy już nie było żadnego "nas".
26 June 2017, 21:16
Tak mnie komplementujecie, że chyba znów coś popełnię w tym kierunku, hihi. Dziękuję.
26 June 2017, 15:48
Gdyby nie tekst, nie byłoby komentarza. ;) Ale dziękuję, czasem jeszcze coś mnie natchnie... :)
26 June 2017, 15:45
To ten moment, kiedy komentarz jest lepszy niż tekst. Choć akurat, tutaj i tekst jest ok. Za to komentarz z 9.00 przedwczoraj Kathaireo to coś, co warto cytować .
:)
26 June 2017, 15:13
nie nabijałem się
serio mi się spodobało
chyba że ty mnie w butelke, no to tak24 June 2017, 13:01
Hahahaha, szkoda mi życia na inne konta. Mam jedno - ciasne, ale własne. :D