Był jeszcze młody, niedoświadczony. Przyszła do niego, za rękę złapała - "Chodź ze mną, jestem tą prawdziwą, nic Ci przy mnie nie będzie, zamknij oczy, zaufaj mi". I ruszył za nią, niepewnym z początku krokiem. Lecz nabrał wiary i żwawo ruszył, i potknął się o kamień... Od razu ją odrzucił, stracił nadzieję, powiedział, że fałszywa jest, kłamliwa, niewierna. A ona smutno uśmiechnięta odeszła na moment...
Dlaczego ludzie we współczesnym świecie tak łatwo tracą wiarę i nadzieję w wielką, prawdziwą miłość?