Boli świadomość, że trzeba będzie się kiedyś pożegnać. Zawsze któreś serce przestaje bić pierwsze... Myśl o tym napawa wielkim smutkiem i bezradnością. Kiedy wzajemna przestrzeń jest pięknie wypełniona trudno znieść myśl, że trzeba będzie pozostawić po sobie pustkę, albo ogromną pustkę znieść...
Biednemu człowiekowi pozostaje się tylko pogodzić... Choć niektórzy cieszą się ze śmierci innych, to daleko im do szczęścia, jakie miała opłakująca osoba.