o tak, bardzo mądrze:)

to te kroki nad samą przepaścią, w którą polecieć trzeba...bez wyjścia... jedyny sens mają najgłębsze sprawy... jeśli należy do nich wiara to Znak Krzyża...dla niewierzących w nic może to być indywidualny znak pożegnania ze światem...
Dalej- "przeżegnać się" już to nie mieć odwrotu. Jakby kropka nad i. Dalsze interpretacje tutaj pominę...
Zastanawiająca myśl... rzadko tak długo skupiam się nad myślą...

Hmm.. bardzo poruszające i zaskakujące wyjaśnienie, bardzo głęboka myśl. Pozdrawiam serdecznie.

ładne
dla mnie wtedy gdy nie możemy juz zrobić ani powiedzieć nic i już tylko szacunek i wartość można wyrazic milczeniem.
Są takie sytuacje, ludzie i miejsca.
pozdro. k.

Zupełnie niespodziewane,
początkowo ciche i spokojne,
a zmuszają do nagłego biegu

w nieznane...

Gdy wiesz, że za chwilę to koniec,
dostajesz jedynie czas
na przeżegnanie.

"Świadomość katastrofy"

Kroki Śmierci.

Dziękuję...

Dziękuję Madziu :)
Przyznam Ci się, że Twoja interpretacja bardzo mi się podoba... Jednak mój zamysł zgadza się z nią po części :)

Obiecuję, że pojawi się on tutaj, już wkrótce :))

Życzę przemiłego wieczoru.

Damianku, zachwycać się łatwo, interpretowac trudniej:))

Hmm... ale spróbuję..

Kroki czyli decyzje przedsięwzięcia... a z nimi nierozerwalna nadzieja i strach, niepewność... cóż, gdy już odważymy się na jakiś wazny krok w swoim życiu, wtedy pozostają nam tylko modlitwy, aby wszytsko było dobrze...
...:) interpretacja mocno odbita przez pryzmat moich dzisiejszych mysli i przeżyć...

Pozdrawiam serdecznie i z niecierpliwością oczekuję sprostowań autora;)

Dziękuję...

Jestem strasznie ciekaw Waszych interpretacji... ;)

Świetne, świetne...