OCZY ANHEDONII ......
Źrenice których nigdy nie widziała, są zamknięte...., a dźwięk ich oddechu odpłynął.... , Na zawsze ... Niewidoczy szept jej oczu cichnie..... czując się zagubioną, stając w obliczu własnego szaleństwa, niemiłosiernego losu ufa jedynie swej wyobraźni i własnym snom by cokolwiek móc ujrzeć...
Przeznaczenie nie wybacza...