A gdy los wymierzy, ci siarczystego polika i twarz bólem zapłonie,pozwól łzom bezszelestnie płynąćZa niedługi czas,wietrzyk przywieje wiarę i nadzieję,wtul się w nie jak w matkę.
motylek96
Autor
9 October 2010, 17:51
Bardzo dziękuję za wasze cieplutkie opinie.Aż chce się pisać i serducho się raduje:))
Pozdrawiam serdecznie:))
9 October 2010, 15:39
myśl godna "przytulenia" ;)pozdrawiam Ewuniu:)
8 October 2010, 13:03
:)
8 October 2010, 09:52
A ja wtulam się w tę myśl, jak w matkę moich sekretów...Pięknie Ewuś!Pozdrawiam serdecznie:)
8 October 2010, 08:36
Piękne !
Pozdrawiam cieplutko :)
8 October 2010, 08:16
Dziękuję Adnachielu:))
Miłego piątku i weekendu całego słonkiem i uśmiechem opromienionego:)))
8 October 2010, 08:09
Przepiękne... Czytam non stop :)Oczywiście wielki plus+