Opowiem Ci historię,
o tym jak ciężki dzień wypływa
z portu mej codzienności,
wraz z przebudzeniem nocy,
a odgłos wrażliwego akompaniamentu fortepianów
roznosi się niczym zapach łąk w mej duszy.
…
Wzbijam się wtedy od tak
z racji chwili,
w podniebne światy
mego stanu oswobodzenia emocjonalnego,
tam gdzie mi tak cudnie,
gdzie nikt mi nie wadzi,
gdzie spokojnie pisać mogę,
o tym i o tamtym
nie poddany krytyce,
lecz błogosławiony
tym co rodzi się mej głowie.
…

Moje drugie ja
ukryty drobiazg w mej osobowości,
wyczekuje zawsze na mnie,
bo kto lepiej mnie zrozumie jak nie on sam,
on życzliwie emocje ciszą słów zagłusza
i przebiera nogami niecierpliwie
chcąc uciec z mego serca,
ku chwili i pamięci…