W pewnym wieku, kiedy się człowiek obejrzy za siebie, to naprawdę nie widzi wiele i musi się zastanowić, co niby zrobił w życiu takiego, żeby usprawiedliwić to, że żyje?

"Miłość buduje. Po tym ją poznasz."
(wypowiedź Róży Pyziak)

Całe dobro jakie nas otacza, to właśnie suma pojedynczych odpowiedzi na radosne sygnały dobrych ludzi.Ale te sygnały wysyła każdy z nas.Dobre sygnały.I złe.A im więcej wysyłyłamy tych dobrych, tym większe szanse, że ludzie odpowiedzą nam tym samym.

Z bliska widać najgorzej.Czasem trzeba oddalenia, żeby kogoś zobaczyć naprawdę.A czasem własne nieszczęście zasłania widok na bliskiego człowieka.

Liczy się każda chwila, którą można spędzić z bliskimi - póki jeszcze są tutaj. Za chwilę będzie za późno. Tak mało czasu zostało. Za mało, za mało czasu, żeby z każdym porozmawiać, żeby odpowiedzieć na całą tę miłość, żeby ogarnąć wszystkie te potrzeby, żeby zadbać o każdego, kto tego potrzebuje...

Nasz pan mówi, że mam wyczucie słowa. I stylu. Powiedział nam też, co powiedział Buffon. On powiedział: styl - to człowiek. Bardzo dobry nam się trafił. To znaczy, ten pan, nie ten człowiek. Pokłada on we mnie wielkie nadzieje. Ten pan. Nie tamten człowiek. I nie Buffon.

- O, albo ten - powiedział Bobcio przewracając stroniczkę. - Udaje, że jest Zorrem, a tak naprawdę to Kwapiszon.
- Tak, tak - dziadek zamknął okno i odwrócił się do wnuka. - Znam wielu takich. W gruncie rzeczy większość Zorrów to Kwapiszony.

Pomyślał, że na pewno będzie kupa śmiechu.
I pomyślał też, że życie jest piękne.

Nic tak nie utwierdza nas w przekonaniu o własnej szlachetności, jak własna szlachetność.

Była tak zmęczona i zmartwiona, że umysł odmawiał jej posłuszeństwa. Tak naprawdę miała teraz ochotę zniknąć. Zaszyć się gdzieś w kącie, przykryć czarnym kocem i zasnąć, zatykając uszy palcami. Zniknąć po prostu i nie widzieć tego wszystkiego.

Na podeście schodków było ciasno, duszno i mroczno. Ciemność rozjaśniał tylko nikły blask przebijający szparą pod drzwiami.
- Świeci się - zauważyła ciocia Wiesia. - To znaczy, że dziewczyna żyje.
- Nie rozumiem, jaki widzisz związek między jednym a drugim - sprzeciwił się Żaczek tonem poirytowanym. - Czy twoim zdaniem żarówka powinna samoczynnie gasnąć w obecności nieboszczyka?

Okropny jest ten świat.
Atmosfera zatruta, w wodzie fenol i inne świństwa, otoczka ozonowa wokół Ziemi podziurawiona jak sitko, jeszcze trochę i promieniowanie kosmiczne zniszczy wszelkie życie na planecie. Ani dnia bez wojny, wciąż na świecie ktoś kogoś morduje. Deszcze są kwaśne i radioaktywne, we wszystkich jarzynach pestycydy, małe dzieci mają w kościach stront 90, ilość zachorowań na białaczkę wzrasta z każdym rokiem. Poza tym ludzie są fałszywi i niepojęcie obłudni i dlaczego nie można się z nikim dogadać?
Koszmarne. Koszmarne.

Ostatecznie, każdy z nas musiał kiedyś przejść przez to piekło zwane młodością.