Jestem spragniony
Kochać
Każdy fragment
Ciała i ducha
Tylko bądź
Ze mną
Jaką chcesz
Bym rozumiał
Lub odejdź
Bez tęsknoty
Na zawsze
Szczęsliwa

Czy to już koniec
Za grosz się nie waham
Tylko bólu
Łez, cierpienia boję
Nie ciebie
Śmierci bezwzględna
Weź jeśli chcesz
Całego mnie
Po kawałku
Odbieraj
Zniszcz bez pytań
Bez tłumaczenia
Zabierz wszystko
Co dorobkiem
Czego nie kochałem
Choć przy mnie było
Zabierz
Bez pytań
Zniszcz
Zbesztaj
Nic nie zostanie
Prócz nadziei
Że spotkam
I w samotności
Nie będziesz mojej
Wrogiem myśli
Tylko spokojem

Bezdomny pies nie wiedzieć czemu
Rozumiał gwary w językach wielu
Chiński, węgierski, szwedzki i czeski
Studiował na dworcu nocując w podziemiu

Królem był dzielni, aż spotkał kota
Co zdania układał jak poliglota
Jak to możliwe szanowny kocie
Dziwił się pies, gdy kot na płocie

Wyniosłym tonem mruknął z pogardą
Że kilka ma wcieleń, a psy tylko jedno
Spadając z bramy na peron wjazdowy
Pomocą psią był mocno zdziwiony

Poczuł w tej chwili moment zadumy
Co wygrać próbował z nadmiarem buty
A butność swą nabył w czwartym istnieniu
Bo kotem był posła po słabym kształceniu