Mamusiu

Przepraszam, że w bólach mnie rodziłaś,
że w nocy przeze mnie się budziłaś.
Za każdy siwy włos na Twojej skroni,
co błyszczy z troski o nasze losy.

Przepraszam za podkrążone oczy,
za łzy wylane gdzieś po cichutku w kącie,
za wszystkie przykre słowa, co zraniły Twoje serce.
Przepraszam, że nie rozmawiałam z Tobą częściej;

I za to, że nie doceniałam Twego poświęcenia,
teraz to rozumiem, czas tak wszystko zmienia.

I dziękuję Ci mamusiu za życie co mi dałaś,
i za miłość, którą mi pokazałaś;
za czułe słowa, otwarte ramiona,
w które tak często byłam wtulona.

Dziękuję za siostrę i braci,
i za dom do którego tak często dziś wracam.
Dziękuję Ci Mamo za to kim jestem,
i za to, że Ty zawsze przy mnie jesteś.

Wiem, że teraz Ci ciężko i źle,
wiek chorób i zmartwień dosięgnął Was też.
Modlę się co dzień, by Bóg Was oszczędził,
oddalił chorobę, przywrócił zdrowie.
I pisząc to teraz łzy płyną mi po policzku,
ile bym dała by znów być Twoją małą dziewczynką...

Kocham Cię mocno jak tylko potrafię,
w mym sercu na zawsze będzie wyryte Twe znamię.