***

Proszę Pana
Spacerowałam dzisiaj po mieście. Na chodnikach pełno było liści. W końcu to jesień. Moje buty deptały złote duże liście. Wie pan co? One przypominały trochę mnie. Były piękne. Jednak kiedy spotkały się z moimi butami straciły swoją delikatność, piękność, świeżość. Stały się pomarszczone, brzydkie, brudne. Tak samo stało się z moim sercem. Było ono piękne. Zdolne do kochania, otwarte i świeże. Nie złamane. Jednak to PAN wtargnął. Nie. Przepraszam. Pan delikatnie wkroczył i robił aluzje. Omijał moje serce. Chodził tak, żeby na niego nie nadepnąć.. Jednak po pewnym czasie już się pan nie cackał.
Zniszczył mi pan je. Zdeptał, pobrudził, pomarszczył i sprawił, że już nie jest takie sprawne.
Gdy tak chodziłam ulicami mojego miasta zobaczyłam smutny widok. Ludzie garbili liście i je wyrzucali, a potem palili.
Czy to stanie się i z moim sercem?
Zostanie spalone .. Spali je tęsknota?