"na zawsze odszedł ukochany(...)"

Pisałam do Ciebie ostatnio... Nie zatrzymała mnie nawet myśl, że nie dostanę odpowiedzi...
Dziś piszę znowu, wiedząc, że rezultat będzie ten sam...
Ty jesteś teraz z nimi i świetnie się bawisz a ja siedzę i nie potrafię uporać się z własnymi myślami...
Ty nie chcesz już pamiętać co było miedzy nami, wiec nie pamiętasz... Ja zapomnieć nie mogę...
Jak długo to jeszcze będzie trwać? Ja już nie mam siły...
To ciągłe udawanie, że nic się nie stało mnie przerosło... Dłużej tak nie potrafię...
Kochaj mnie albo znienawidź...
Ja żyć po środku zwyczajnie nie umiem, wiec znikam... raz na zawsze...
Żegnaj...

P.S.:"Laleczka z saskiej porcelany
twarz miała bladą jak pergamin
na zawsze odszedł ukochany
a ona wciąż tęskniła za nim..."