Do nieznajomego

Nieznajomy
Kiedyś ktoś widząc, że piszę taki list zapytał się mnie " Dlaczego piszesz "Nieznajomy" przecież to On, osoba, która jest Ci bliska" Wiesz wtedy ją poprawiłam i powiedziałam "była".
Przez minione lata.. Coś się stało. Staliśmy się budowlańcami. Brak zaufania cementowaliśmy niedomówieniami. I tak nasza praca trwa już 3 lata. Powstał solidny budynek. Pewnie to zauważyłeś. Nie chcesz go zburzyć, a ja pomimo tego, że mam tak wielka ochotę zniszczyć coś co było przeze mnie tworzone nie mam odwagi. Boję się użyć magii słów i zniszczyć to co zabiera nam światło i tlen.
Ten ciemny budynek zabrał nam wszystko. Radość ze wspólnego przebywania, słowa, które znaczyły tak wiele, wspólny czas, który był jak lekarstwo.
Co nam zostaje nieznajomy?
Czekać?
Tylko to znowu ja muszę czekać, bo Ty nie masz odwagi, żeby wydostać nas razem na światło, gdzie świat jest piękniejszy.