" Mój Miły " LX

21.05.2020

Mój Miły,
Mój Jedyny!

Od wczoraj myślę co Ci napisać mam. Dziwny stan i emocje we mnie. Człowiek postawiony wobec nieskończoności kosmosu i Boga drży z niepewności.
Pytania rodzące się we mnie...co dalej, co dalej będzie?
Krótkość naszego życia, problemy pojawiające się każdego dnia. Decyzje, nasze wybory czy nie są znaczone błędem?
Nie wiem Mój Miły, świat Nasz zawiły.
Myślę i tworzę kolejne haiku.
***
"Jesteś jak..." ... " Jestem jak..."
" Jesteśmy jak..." myślę nad tytułem
***
Maleńka kropla
Tak mało znamy siebie
Nasz Wszechświat cudem ?
***
Kolejne myśli, o krótkości naszego życia. Kim jestem, czym jestem?
***
Jestem nicością
Wobec nieskończoności
Być pośrodku
***
Być pośrodku między niczym a wszystkim.
Tworzę i myślę o Tobie.
Myślę i tęsknotę we wszechświecie umieszczam. Tam się wszystko zawiera nasze nic i wszystko. Nasze teraz.
Poznać swoje ograniczenia - wszystkie.
Myślę ile ich we mnie. Ile ich w Tobie?
Nie mogę zrozumieć spojenia duszy i ciała. Jestem w tym wszystkim taka mała. Za mało danych mam Mój Miły.
Myślę i piszę do Ciebie. Czy wiadomość dojdzie na czas? Czym jest czas.
Może w tym czasie i świecie nie ma mnie, nie ma Cię, nie ma nas?
Przerażająca przestrzeń Wszechświata,
niezbadana do końca.
A ja myślę i myślę bez końca.
Nie będę Cię męczyć pytaniami. Myślę gdzie teraz jesteś?
Czy wschód słońca witasz, słyszysz radosny śpiew ptaków, morza szum?
Melodia serce Ci wypełnia?
Pozdrowień moc Ci ślę, miej spokojny nowy dzień. Uśmiech i promień słońca radosny z moich stron w kopertę wkładam. Już nic więcej nie zmieszczę... chyba, że serce.

Czekoladowa Wenus

60/366