Mój Miły LXXIII

25.06.2020

Mój Miły,
Mój Jedyny!

Mam nadzieję, że spokojnie Twój dzień przebiega, że u Ciebie więcej błękitnego nieba. U mnie...szarość dnia, godzina 16:30 burzę słychać. Nie lubię....
Są takie momenty, chwile zwątpienia.
Ile jeszcze słów prawdy potrzeba nam, by zbudować Nasz świat od nowa? Można tak, czy tak się da...?Czy trawa mowa, mowa trawa?
Przecież wiem, że pozostać nie chcesz niczyj. Wiem, że tęsknota Twoja krzyczy.
Myślę co dalej...Jak długo jeszcze?
Ile jeszcze...drzwi prawdy otworzyć trzeba, by dosięgnąć nieba?
My, głodni uczuć...siły nie mamy?. A może za mało się staramy?
Może się uda i to wszystko przetrwamy.
Więcej 'chleba' nam potrzeba.
Tęsknię...cóż mi z mojej tęsknoty? Myślę, że kiedy Bóg tworzył moje serce, kawałek zatrzymał dla Siebie. Więc jestem osobą z brakującym elementem. Kocham bez brakującej części, nie wiedziałam, że tak można, by móc pokochać całym, muszę zwrócić się do Boga...poprosić o cząstkę, którą przechowuje. Tak sobie myślę, że to dobry pomysł. Chwila przerwy, na wyciszenie, nabranie dystansu, poukładanie myśli. Prośby do Pana, wewnętrzne dialogi. Wiesz, że kocham pisać. Nowy zeszyt, jeszcze jeden założyłam i tworzę. A może i od zeszytu przerwę zrobię? Pewnie będzie mi tego brakowało, póki co odpocząć muszę. Wsłuchać się w siebie, w swoją duszę.
Dzień, dwa, jeszcze nie wiem. Zobaczę ile wytrzymam. Sprawdzę siebie. Może odpowiedzi poszukam. Z Aniołami porozmawiam, za dużo myśli się we mnie nagromadziło. Zależy mi na tym, by było miło, jeszcze przyjemniej.
Na Twoje ręce, czułością wypełnione...uśmiech swój ślę, by ogrzewał Cię, kiedy zimno Ci będzie. Marzę o tym, by było Ci przyjemnie, szczególnie wtedy kiedy zwątpienie przyjdzie.
Dbaj o siebie, pięknem wypełniaj każdy dzień i jeszcze o jedno Cię proszę...
Pamiętaj, by z uśmiechem witać dzień i z uśmiechem witać sen. Myśli tylko pozytywne na koniec dnia, obowiązkowo.
Zapamiętaj każde moje słowo.

Ślę pozdrowienia czekoladowe.
Takie moje...

Do następnego listu...

Czekoladowa Wenus

73/366 ?