Do Mamy

Mamo moja! Nie ma Ciebie już tyle lat. Myślałam, że z upływem czasu będzie mi łatwiej znosić Twoją nieobecność. Nic bardziej mylnego. Jest tak jak na początku, kiedy nie byłam w stanie uwierzyć, że odeszłaś. Może wtedy było mi łatwiej, ponieważ wydawało mi się, że jesteś w kolejnym szpitalu i za parę dni będziesz znowu w domu razem ze mną. Brakuje mi Ciebie. Nie codziennie. Są momenty, że chcę Cię zapytać co Ty byś zrobiła w różnych sytuacjach czy jak zrobić sos czy co dodajesz do rosołu. Wiem że to nierealne. Ale wiem jednocześnie, że jesteś ze mną zawsze i wszędzie. CzuwaSz nade mną i spogląda na mnie hen z góry. Kocham Cię.