Menu
Gildia Pióra na Patronite

Pięć pytań - cztery odpowiedzi.

Apayan

Apayan

Kochany Żyjący...

Zastanawiasz się pewnie, kim Ona dla mnie jest?
Boję się Śmierci. Nigdy tego nie ukrywałam i nie widzę sensu, by się tego wypierać. Wyobrażam sobie ją jako zakapturzoną postać, starszą panią. Spokojna, wyrafinowana. Z delikatnym, choć dającym się wyłapać poczuciem humoru. Wcale nie jest okrutna. Tylko… Dokładna. I sumienna. Jeśli mój czas zakończy się już za parę godzin, o wschodzie słońca następnego dnia, to przyjdzie. Wiem to. A ja z nią odejdę. Chociaż jedną rzecz w swoim życiu od początku do końca zrobię dobrze.

Co byś zrobił, gdyby przyszła po mnie jutro?
Ja bym płakała. Za Tobą, oczywiście. Jeszcze tak wiele zdarzeń i osób stanie na twojej drodze. Jesteś taki… taki pełen życia. A ja? Ja przeżyłam już to, co miałam przeżyć. Miałam szczęśliwe dzieciństwo, niezbyt ciekawy okres dojrzewania, a teraz jestem już dorosła. Choć mam tak mało lat… Czuję się, jakbym była starszym człowiekiem, który z utęsknieniem czeka na tą, która ma siłę wydrzeć duszę z mojego ciała. Nie będzie to łatwe… Ale jej się uda. Wierzę w to. Muszę wierzyć.

Będziesz tęsknić?
Ja będę. O ile tam, gdzie trafię wciąż będę Cie pamiętać. Właściwie, to chyba lepiej by było, gdybym straciła te wszystkie wspomnienia. Wieczne czekanie na Ciebie może być udręką, nawet w Raju… Tam oczywiście nie ma dla mnie miejsca, ale chciałam to zaznaczyć. Żeby wszyscy wiedzieli, iż rozważałam taką możliwość. Żebyś Ty wiedział.
Mogę Cie prosić o jeszcze jedno?
Przez całe życie prosiłam Cie o zdecydowanie za dużo, samej nie dając Tobie niemal nic, ale… To ważne. W moim pokoju jest szafa… Taka wysoka, z wieszakami. Na górze, w białym pudle z moim imieniem są pamiątki. Zdjęcia, jakieś dyplomy, cholera wie co jeszcze. Nie chcę, żeby ktoś je zniszczył albo gdzieś zagubił. Chcę, żeby przetrwały tyle, ile tylko się da. Zabierzesz je? Zrób z nimi co chcesz, tylko… Tylko po prostu chcę, żebyś je wziął. I zaopiekował się psem. I mamą i … Tak wiem, trochę tego za dużo…

Ale przecież ja jutro umieram. Kiedy mam poprosić cie o to wszystko jak nie teraz?

Nie tylko Twoja
Umierająca.

2176 wyświetleń
23 teksty
0 obserwujących
  • Apayan

    20 August 2013, 23:20

    Jest wiele rzeczy, które wydarzyły się nie tak jak powinny. Ale nie żałuję ich. To one ukształtowały mnie taką, jaką jestem teraz.
    A lubię siebie.

  • Apayan

    20 August 2013, 17:32

    Nie zamartwiam się. Właśnie korzystam z życia na wszelkie sposoby. Po prostu czasem mnie najdzie coś takiego i ... Po prostu muszę coś napisać, żeby nie oszaleć. A potem znowu spokój na długi czas...
    A co powiem? Może... "Mimo wszystko, fajnie było. "

  • Apayan

    20 August 2013, 17:08

    Tak, wiem.
    Powiedzmy, że to przeczucie... Dziwna myśl, że zostało mi tak cholernie mało czasu. Jestem też chora, ale nie jakoś poważnie. Jeszcze wiele lat przede mną... Tylko boje się, że miną one jak jeden dzień.

  • Apayan

    20 August 2013, 16:47

    Wszyscy umieramy...