Listy do S.

Kochana S!

Dni mijają nawet zbyt szybko. Przybliżają to co nieuniknione. I znów jedno wolne miejsce, jeden pusty talerz. Znów sztuczna radość przykryta cierpienie. Bo powinnaś być z nami. Wiem , nie mam prawa używać tego słowa. Nie mi dane sądzić co "powinnaś". Ale zrozum, ciężko jest cieszyć się gdy myślisz o tych jedynych świętach. Tych najlepszych. Pierwszych i ostatnich. Jedynych moich i Twoich razem. Wspólnych.

Musiał być jakiś powód prawda? Zawsze jest. Ważny, istotny, słuszny. Nie kwestionuję Jego decyzji. Po prostu chcę zrozumieć dlaczego. Dlaczego akurat Ty? Gdzie w tym sens? Zastanawiam się czy bardziej boli to, ze nie pamiętam Ciebie. Że nie było mi dane wiedzieć jak się uśmiechasz? jak na mnie patrzysz? Jak pachniesz, jak mówisz..Jak żyjesz? Czy to, że gdybym pamiętała cierpienie byłoby większe...?
Jak rozmawiać o Tobie, gdy Ciebie już nie ma? A jak inaczej poznać Ciebie?

Wiem, zadaję za dużo pytań. Pytań, na które nie ma odpowiedzi co jest jeszcze gorsze. Czasem czuję Twój cień, wspomnienie Ciebie snujące się po domu... Nie fizyczne, materialne, uchwytne...Nagła cisza, zamyślenie smutek.. Lub lekki uśmiech na ustach M. Tak mało jest powodów do radości a M. ma ich najmniej. Czasem się zastanawiam jak wiele może unieść na swoich barkach.. I czemu jest tego coraz więcej...

Bo wiesz, siostrzyczko to jedno, jedyne wydarzenie to było już za dużo... Za dużo dla każdego z nas ale dla M. najbardziej. Akurat ja nie powinnam się wypowiadać...
Wiesz jaki usłyszałam największy komplement? od osoby, która miała szczęście Cię znać, pamiętać.. Że jestem do Ciebie bardzo podobna.. Choć patrząc w lustro nie widzę Ciebie... Nie widzę nawet jak zamknę oczy... Ale za to w wyobraźni widzę jak się nade mną pochylasz, kładziesz się obok mnie.. jak patrzysz...

Ech, za dużo sobie wyobrażam ale to jedyna możliwość bycia z Tobą, jeśli nawet wspomnienia nie były mi dane.
Chciałabym być szczęśliwa, tak po prostu szczęśliwa. Nie myśleć każdego dnia o tym wszystkim co mnie otacza. Przesadzam wiem. Ale są takie dni gdy trudno znaleźć choć odrobinę czegoś pozytywnego.

Choć myśl, że jesteś gdzieś tam. jesteś i czuwasz jest pocieszająca.
Kocham Cię.