Kiedyś

Każda wiadomość od Ciebie rozwala mi wnętrze na miliony kawałków..
Każde krótkie zdanie doprowadza do przyspieszenia bicia mojego marnego serca.
Tak nagle, bez powodu..
Serce cofa mi się do gardła i czuje jakbym miał je zaraz wypluć.
Czuję jak szaleńczo bije we mnie..
Ręce mi się trzęsą jak po wypiciu, przez poprzednie cztery dni dużej ilości whisky..
Nienawidzę gdy to ze mną robisz, bo czuję się bezradny.
Jak dziecko.
Choć emocje są we mnie prawdziwe.

Boję się ich.
Nie wiem gdzie mnie zaprowadzą.
Nie wiem w jakim miejscu będę, gdy kierować się będę Tobą.

Nalewam kolejnego drinka do grubego szkła i znów próbuję zapomnieć, że wiadomość od Ciebie po prostu nigdy nie doszła…

Czy mogę nazwać to miłością?