Hej, kopę lat! Wybacz, że byłam niewdzięczną suką i do Ciebie nie pisałam tyle czasu.

Nie będę oszukiwać, że ostatnio żyję swoim "nowym życiem", a o domu i starych znajomych, myślę jedynie, gdy wracam. Dziś zobaczyłam kogoś, kto robi mi tak samo, rozmawia się nam cudownie, kiedy ja do niego napiszę. Właściwie rozmawiamy głównie, gdy ja napiszę. Przejrzałam się w tej sytuacji jak w lustrze. Nie chcę taka się stać. Nie chce do tego przywyknąć. Nie chce się tego nauczyć.

I jak dobrze wiesz, że rzadko czego w życiu żałuję, tego będę żałować. Będę żałować tego, że stałam się niepodobna do siebie, a podobna do ludzi, którzy chwilę są, a później ich nie ma. Żałuję każdej chwili, w której taka byłam. Z lenistwa. Z wygodnictwa. Z próżnego zachwytu. Z bezsilności.

Twoja stara kumpela