Pożegnanie...

Do wszystkich,którzy czytają ten list...Chcę opowiedzieć moją historię.Mam na imię Martyna.Mam 14 lat.Wiem,że to mało ale wiek się nie liczy.Ważne jest wnętrze.W szkole podstawowej...chyba w trzeciej klasie zaczeli mi dokuczać...wyzywać...Było mi źle ale jakoś sobie radziłam.W szóstej klasie byłam już wrakiem człowieka...Gdy poszłam do gimnazjum było troszkę lepiej ale i tak nie miałam łatwo...Używali łagodniejszych słów ale one raniły bardziej...Pochodzę z biednej rodziny.Mój tata pije.Nikt się mną nie interesuje.Jestem sama.Po podstawówce moja jedyna koleżanka się odwróciła ode mnie.Piszę swoją książkę i staram się myśleć pozytywnie...Niestety dopadła mnie głęboka depresja i już sobie nie radzę...Mam zamiar się zabić...ale...jeszcze nie w tym miesiącu...raczej za dwa lub trzy....Gdy pozałatwiam swoje sprawy...Cięcie się już nie pomaga ale uzależnia...Chciałam tylko się pożegnać ze światem i znienawidzonymi ludźmi...

-Samobójczyni