Ode mnie

:)

Adam nie odebrałabym tego nigdy za wymądrzanie się, wręcz przeciwnie, lubię czytać takie rozważania.
Może życie ogólnie jest proste? Tylko my go za bardzo komplikujemy?
Może też tak jest, jednak ja chyba składam się z mnóstwa niejasności i sprzeczności. I myślę, że jak już człowiek poszereguje wartości itd to wtedy osiągnie połowę sukcesu, bo wydaje mi się, że to jest z jednej strony bardzo trudne, znaleźć to w życiu co jest dla ciebie najważniejsze i co daje ci szczęście ;)
Miłego dzionka życzę ;)

Nie bez powodu ktoś napisał, że "wszystko jest trudnie zanim stanie się łatwe".
Podobnie jest z życiem, które otrzymaliśmy, można by rzec, w prezencie. To najcenniejszy skarb jaki posiadamy. Niestety mamy genetyczną naleciałość, która sprawia, że piętrzymy przed sobą problemy. W konsekwencji, plączą się nam nogi i nie jednokrotnie upadamy.
" Rzeczy proste są genialne"- to też kiedyś usłyszałem. Chyba to niemożliwe, ja nie potrafię w kilku zdaniach napisać osobie, której nie znam jak mogłaby uprościć sobie życie.
Na początek może warto się zatrzymać, podnieś głowę do góry i wziąć głęboki wdech. Uspokoić myśli i przeanalizować własne życie.
Przeszeregować wartości, poprzestawiać drogowskazy, zadając sobie pytanie ; Co dla mnie
jest najważniejsze? A co takim być powinno?
Nie wymądrzam się jestem przykładem tego o czym piszę.
Nie pozbyłem się problemów ale wiem jak je rozwiązywać i jestem szczęśliwy.
Pozdrawiam.
Lubię słuchać Korteza, tworzy specyficzny klimat.

Prościej?
Czyli jak?

Życie nie jest pustkowiem.
To "my" stoimy zdala od wszelkiego nuru, jak autostopowicze. Czekamy aż ktoś nas zauważy, zatrzyma się, zapyta gdzie chcemy podążać i to będzie właśnie ta wymarzona postać.
A może być o wiele prościej.