Ode mnie

Do Ciebie
Chciałabym kiedyś porozmawiać z życiem, uśmiechnąć się do niego, lekko się zaśmiać i zapytać jak bardzo chce mnie jeszcze zaskoczyć..
I czy czasami nie nudzi go już ta jego przeogromna ironia..
Życie toczy się za szybko..
Za dziwnie..
I przy okazji potrafi być tak piękne, ale również momentami tak bardzo brutalne..
A życie łączy się z miłością - często trzymają się za ręce, kochają, a czasami nienawidzą..
Jednak myślę, że życie kocha miłość, bo z nią świat nie jest taki smutny i ponury, a w gruncie rzeczy myślę, że życiu zależy żebyśmy chociaż odrobinę byli szczęśliwi..
Nie staram się pojąć życia..
Przyjąć nad nim kontroli, bo ono się tak toczy szybko, że czasami wystarczy mrugnąć, a już wszystko ulega zmianie..
Są dni, kiedy ciężar myśli, dziwnego smutku, strachu, że znowu coś się źle potoczy mnie tak bardzo przygniata..
A przychodzą też takie, że życie wydaje się takie lekkie..
Piękne i człowiek czuje się tak wolny..
Ostatnio chyba trochę więcej takich dni..
Tych lekkich, ale zdarzają się momenty, w których człowiek chciałbym przy sobie mieć człowieka, który staje się dla niego ważny - tak zwyczajnie ważny..
Ale nauczyłam się, że czasami trzeba poczekać, pozwolić działać czasowi..
I może to trudne, ale przecież kiedyś jeszcze będzie tak całkowicie cudownie..
Prawda?