Ode mnie

Do Ciebie
Chciałabym być odważniejsza.
Powiedzieć, że bez Ciebie, życie jest jakieś takie nijakie i że często wracam do chwil spędzonych z Tobą.
Nie było ich może wiele, ale dla mnie były wyjątkowe takie nasze..
Albo może bardziej moje niż Twoje..
Bo Twoje oczy zawsze skierowane były na kogoś innego..
Trochę różniącego się ode mnie - poukładanego, bardziej życiowego..
A ja.. Ja głowę często mam w chmurach, cieszę się z chwil, które dla większości nie mają znaczenia..
Czasami może jestem zbyt naiwna..
Tęsknię do Ciebie wiedząc, że ta tęsknota nie jest warta złamanego grosza..
Może już tęsknie po prostu z sentymentu?
Dawno się nie widzieliśmy..
Trochę celowo Ciebie unikam..
I kiedy to robię żałuję, a potem jestem z siebie dumna..
I tak w kółko jak na jakieś szalonej karuzeli, po której zawsze mam zawroty głowy..
Chyba czas wydorośleć.
Chociaż Ty ciągle masz coś w sobie z dużego chłopca, który nie zgadza się na to, że jego lata tak szybko pędzą.
Ten czerwiec jakiś taki jesienny.
Dlatego może moja tęsknota jest większa..
Kim byłby człowiek gdyby czasami nie zatęsknił za tymi, którym oddał część swojego serca, mnóstwo wspomnień, uśmiechów i łez?
Myślę, że nie ma takiego człowieka..
Każdy za czymś tęskni..
Ja ostatnio tęsknię za Tobą - osobą, która wspomnieniami dalej maluje mi uśmiech na twarzy.
Pisząc to lekko się uśmiecham, bo dla mnie jesteś tym jednym z najlepszych wspomnień.
Anna.