Lubiła kiedy otulał ją ramionami, dając poczucie bezpieczeństwa, bliskości i pewności, że jest tylko dla niej.
Lubiła jak patrzył w ten jedyny, wyjątkowy sposób, aż jego wzrok stawał się ciepły i wierzyła, że dla niego liczy się tylko ona.
Lubiła jak całował ją delikatnie na przywitanie i namiętnie na pożegnanie, chcąc przedłużyć każdą chwilę spędzoną z nią.
Lubiła jak po długiej nieobecności wracał, podbiegał do niej i unosił ją na rękach, kręcąc dookoła, wyzwalając tym uczucie dzikiej wręcz radości.
Lubiła tę pewność, że ona ma jego i on ma ją.
Lubiła tę myśl, że tworzą jedność i mówią o sobie 'my'.
Lubiła...

Wspomnienia poukładała w różne albumy. W zależności od potrzeb, wyjmowała konkretny, by zapłakać gorzko lub uśmiechać się choć przez chwilę.

Było z nią źle, nie radziła sobie ze światem, ze sobą. Na początek potrzebowała małego celu, punktu zaczepienia, do którego mogłaby dążyć.