Cytaty i recenzje książki Sekretne życie drzew

Gdy rozpoczynałem zawodową karierę leśnika, tyle wiedziałem o sekretnym życiu drzew, ile rzeźnik o uczuciach zwierząt.

Nowoczesna gospodarka leśna zajmuje się produkcją drewna [...]. Podczas lektury czasopism fachowych można odnieść wrażenie, że dobro lasu jest o tyle godne uwagi, o ile jest konieczne z punktu widzenia jego optymalnej eksploatacji.

[...] razem łatwiej sobie radzić. Drzewo nie jest lasem, samo nie wytworzy lokalnego, zrównoważonego klimatu, jest bez reszty wydane na pastwę wiatru i pogody.

Kształt i kolor kwiatu są [...] sygnałem, czymś w rodzaju tablicy reklamowej, która wyraźnie odcina się od zielonej masy korony drzewa i wskazuje drogę do przekąski.

Łańcuch jest tak silny, jak jego najsłabsze ogniwo – autorami tego starego porzekadła spokojnie mogłyby być drzewa. A ponieważ intuicyjnie to wiedzą, bezwarunkowo sobie pomagają.

[...] natura jest surową nauczycielką. Kto nie uważa i się nie dostosuje, ten musi cierpieć.

Nadal nie znamy odpowiedzi na tak wiele pytań. Być może jesteśmy ubożsi o hipotetyczne wyjaśnienie albo też bogatsi o kolejną tajemnicę. A czy to nie jest co najmniej równie piękne?

Tego, kto rośnie porządnie w pionie, nie da się tak łatwo wytrącić z równowagi.

Gdybyśmy chcieli wykorzystać lasy jako środek w walce ze zmianami klimatycznymi, musimy pozwolić im na starzenie się, [...].

[...] nawet jeśli pewnego dnia zapanowałby u nas [...] hiszpański klimat, to większość drzew powinna sobie z nim poradzić. Jedyny warunek jest taki, że nie może zostać zniszczona wskutek wyrębu struktura społeczna lasu, by mógł on nadal sam sobie regulować mikroklimat.

Las stale się zmienia [...]. Z tego powodu nierzadko idą na marne starania człowieka o zachowanie niektórych krajobrazów.

To, co widzimy, jest zawsze tylko krótkim epizodem w pozornym bezruchu. W lesie iluzja ta jest niemal idealna, ponieważ drzewa należą do najbardziej flegmatycznych organizmów w naszym otoczeniu.

Im bardziej nietknięta jest leśna społeczność, im bardziej zrównoważony mikroklimat wśród drzew, tym trudniej zagnieździć się obcym najeźdźcom.

Wśród partii niemieckich zapanowała [...] zgoda co do tego, że co najmniej pięć procent lasów gospodarczych powinno być pozostawionych samym sobie, by mogły z nich powstać puszcze jutra. Na pozór to niewiele, a w porównaniu z państwami strefy tropikalnej, którym cały czas czynimy wyrzuty z powodu niedostatecznej ochrony lasów deszczowych, wręcz zawstydzające.

Lasy nie są głównie fabrykami drewna i magazynami surowca, a jedynie przy okazji złożoną przestrzenią życiową dla tysięcy gatunków, jak to uważa dzisiaj leśna gospodarka planowa. Wręcz przeciwnie.