„Nie wiem, dlaczego mam płacić za wasze błędy”. Te słowa usłyszała z ust Petera ostatnie i zaraz potem zabłądziła. Pomyślała, że teraz zna odpowiedź na to pytanie. Nieprzyjemną odpowiedź, ale prawdopodobnie prawdziwą: dlatego. A jeśli nie smakuje ci ta odpowiedź, proszę bardzo, wyjdź z kolejki i zrób miejsce innym.

Nauczyłam się, że nie wolno schodzić ze szlaku. Niezależnie od tego, co musisz zrobić, niezależnie od tego, jak bardzo musisz zrobić to, co musisz zrobić, niezależnie od tego, czego musisz wysłuchać i jak długo będziesz tego słuchała, nie wolno zejść ze szlaku. [...] Na szlaku nie czuło się ucisku w dołku, a serce biło mocno, równo i powoli. Na szlaku człowiek czuje się bezpieczny, a tylko to się liczy.

[...] milczenie bywa największym błogosławieństwem, jakie jest w stanie ofiarować nam świat.