Dwanaście opowiadań tułaczych

Zawsze sądziłem, że każda następna wersja opowiadania jest lepsza od poprzedniej. A skąd wiadomo, która powinna być ostatnia? To sekret zawodu, który nie rządzi się prawami rozumu, lecz magią instynktów, tak samo jak kucharka wie, kiedy zupa już jest gotowa.

[...] nigdy już nie otworzyłem żadnego listu [...]. Nigdy od momentu, kiedy stwierdziłem, że te najpilniejsze już po tygodniu przestają być tak pilne, a po dwóch miesiącach nie pamięta już o nich nawet ten, kto je napisał.

Rzuciłem nałóg wiele lat temu, ale on nie całkiem mnie rzucił [...].

Niektórzy gonią tylko za władzą, ale większość szuka czegoś bardziej błahego: po prostu pracy.