Dwa spojrzenia
dotyk rąk
dwa marzenia
miły krąg

szepty dłoni
sploty ciał
czystej woni
nagły szał

Głos pokusy [...]

Rzeczywistość jak z prozy Konwickiego
dopadła nas
taka mała apokalipsa.
W domach z betonu żyjemy -
uwięzieni, zamaskowani,
niepewni jutra -
przez maleńkie okienko na świat
nieśmiało zaglądają strach i bieda.
Więc bujam w obłokach i śnię...
Wirtualnie żegluję po pobliskiej Drwęcy,
a jakby przez krainę przysłów i cytatów -
przez mroki pandemii,
przez wyimaginowany
"ostry cień mgły",
przez wiry koronawirusa,
wciągające kolejne łódeczki
ludzkich istnień.
W lustrze rzeki odbija się
zapisana w gwiazdach prawda, [...]

codziennie patrzę na wschody słońca
z nadzieją w ludzkie zmartwychwstanie
zło -
tego świata zwyciężyć nie może
- nie taki miałeś zamiar Panie!

z ufnością patrzę na zachód słońca
z nadzieją w ludzkich serc przymierze
zło -
zwycięstwa spotkać nie może
- nie taki miałeś zamiar Boże!

i tak codziennie
i tak z nadzieją
z ufnością w ludzkie przebudzenie
na dobro świata
na miłość Boską
na ocalenie

A kiedy jutro już minie
na nowo pokocham ten świat
Każdą chwilę docenię
Choć powiedzą to wariat

Będę machał z daleka
Krzyczał dzień dobry wokoło
Ciepło przytulę człowieka
Dolo człowiecza dolo

Siądę pod lipą u Jana [...]

powietrze nadal niesie zapach bzu
a sąsiada uśmiech bezzębny
już więcej nie budzi odrazy
lecz radość

cichy powiew wiosny

przecież nie wszystko jest tak złe
jak twierdzą niektórzy
nie wszystko takie szarobure
skoro po deszczu [...]

Na chwilę się zatrzymać
na małą chwilę –

zobaczyć co jest dalej
nie tylko to
co bliżej

Przytulić do staruszka
zaświaty wymarzone

Łzy na kwiaty zamienić [...]

a gdyby tak
zatrzymać czas kukułkę złapać w locie
gdy wieszczy piękną wiosnę

gdyby
niepotrzebny lęk letniej burzy
skryć pod parasolem drugiego serca
by jak skulony jeż zaszumić się pod liśćmi
kasztany wspomnień turlać
zimą ...

a tak
niech chociaż spadnie deszcz
wciąż słucham skarg ziemi
jak smutnej piosenki...

Sylwia Pryga

Kiedy znów pomyślisz
A niech to diabli wezmą

Przyłóż dłoń do serdecznej piersi
Słyszysz tętent życiodajnej pompy?
Zaszczyciło cię szczęście

Dotknij swojej obolałej głowy
Widzisz, jak sznur myśli wychodzi z niej jak z promptera?
Zaszczyciło cię szczęście
[...]

Jezu,
Siedzący w ciemnicy
Samotny
I opuszczony.
Przeczuwający śmierci okrutne szpony.
Po ludzku strachem ogarnięty.
Powiedz człowiekowi, że to ni koniec,
Że zaraz się stanie
Zmartwychwstanie.

10.04. 2020 r.

Jak dopadła nas pandemia wszyscy w stresie byli że dopadła nas depresja. Ale tam u góry u boku Bóg nad nami czuwa. Ograniczenia wprowadzili A teraz powoli do normalności powraca. Sklepy handlowe restauracje usługi po otwierane ale jeszcze maseczki obowiązkowe ale jak nie chcesz zachorować to je nos ale z nadzieją bądź.

Wsłuchaj się szum swego serca,
gra z wiatrem co cicho mu wieje, śpiewają mu ptaki, grają krople deszczu, ten rytm wspólny, radosny przynosi nadzieję. Na oczy miłością rozbłysłe, na śmiech i łzy i spotkanie i wiarę w duszy się tlącą, że skończy się oczekiwanie. By wreszcie pójść ręka w rękę, zieloną lasu aleją, trawą mokrą od rosy, gdzie cudne rzeczy się dzieją. Poczuć słońca promienie, uwierzyć, że będzie wspaniale, że tyle jeszcze przed nami, że warto iść dalej i dalej. Aż zmęczy się serce i głowa od wrażeń i szczęścia i snów, że warto było tak czekać z nadzieją, by spotkać się znów.

Idzie człowiek życia drogą.
Wolno. Noga za nogą.
Z duszą poranioną...
Sercem rozdartym ...
Pęcherzami przeszłości
trudnymi do zagojenia.

Droga kręta, wyboista, brukowana,
często śliska.
Wypalona, jak po żniwach pole ...
Niesie człowiek swoje wszystkie niedole. [...]

Życie upływa, mijają lata,
nie jestem piękna ani bogata,
ale mnie cieszą drobne radości
a serce dla bliskich nie skąpi miłości.
Co los mi daje, z pokorą przyjmuję
i choć różnie bywa, ja się nie buntuję.
Codzienne uśmiechy cierpliwie zbieram,
przez co radość ducha we mnie nie umiera.

Lata mijają, życie upływa
a ja wbrew przeciwnościom ...
JESTEM SZCZĘŚLIWA !

Kocham życie ...
mimo smutku
mimo żalu
dni okrutnych
niepewności
mimo braku zaufania
potknięć
i chwil samotności

Kocham życie ...
za dni ciepłe
radość
uśmiech
szczęścia gramy
za nadzieję
miłość w sercu
i dni, które wciąż przed nami

Przespałeś synku najgorszy czas...
Jak dobrze, że tam cię nie było.
Ktoś krzyczał, wolał nie jeden raz
"Wolności tak nam ubyło"!

W śród tylu ludzi tęsknoty wrzask
Rozlegał sie w głuchych pokojach.
Czekali przecież na słońca brzask
By pierś swą podnieść po znojach.

Przespałeś synku burzową noc [...]