Można mnie mieć,
ale nie można zatrzymać,
można ze mną być,
ale nie można ze mną zostać.
Czym jestem?

Wieczorową porą chowam cały zgiełk dnia pod ciepłym kocem. Próbuję czytać myśli, które spadają na mnie jak krople deszczu na pajęczą sieć, by przesiąść na chwilę i rozbić się o zbawczy sen.

zaciszny plener i atłas okrywał zieleń
szeleścił pod nogami sędziwy refleks słoneczny
znikomym gestem słowo wysłane
w zmierzchowe wilgocią skropione powietrze

Jest taka chwila,
gdy się noc zaczyna,
a dzień nie całkiem przekonany,
chce tańczyć jeszcze refleksami.

Więc zmierzch ukradkiem
bawi się dnia światłem.
Mimochodem barwy zabiera
i w czarno-szare je zamienia.

Już mrok gęstnieje,
ale coś się dzieje...
to zapalają się latarnie,
światła białe, żółte i barwne.

Człowiek jest jak roślina. Kiedy oderwiesz go od korzeni, to potem zamiast kwiatów porasta go pleśń.

Za ciemna dzisiaj noc
na gwiazdy
na próżno zadzierasz głowę
stoję tuż obok
spełniam się dla Ciebie

Noc nazywa się wieczorem,
wieczorem partytur.
Sprawy załatwione
Zło naprawione
Pod osłoną ciemności,
ale nigdy nie ujawnione.

Słońce zostawia kasztanowe cienie,
widać fioletowe chmury,
wieczór znika na horyzoncie,
tracimy złote światło dnia.

Fiolet maluje się na horyzoncie,
Słońce już nie walczy,
Wieczór minął i ten dzień się skończył,
A teraz czas na noc.

"Gdy Abram przybył do Egiptu, zobaczyli Egipcjanie, że ta kobieta była bardzo piękna" Czyli według percepcji Abrama, Saraj była o niezwykłych harmonijnych całokształtach (Rdz.12,11) Ale według percepcji Egipcjan, Saraj była o bardzo niezwykłych harmonijnych całokształtach . Bo wśród Egipcjanek nie było niezwykłych harmonijnych całokształtów "A gdy ujrzeli ją dworzanie faraona, wychwalali ją wobec faraona, i zabrano tę kobietę do pałacu faraona" Czyli również nie było wśród dworzan faraona. Bo wychwalali bardzo niezwykłe harmonijne całokształty Saraj wobec faraona. Czyli taka sama Saraj percepcja przez różne grupy społeczne. I zabrano ten ukształtowany funkcjonalnie rodzaj informacji z formą ruchu w formie energetycznej o bardzo niezwykłych harmonijnych całokształtach do pałacu faraona. Bo w pałacu faraona też nie było niezwykłych harmonijnych całokształtów. A faraon musiał [...]

Raz w tygodniu,
tak z wieczora,
do sypialni
pcha się zmora.

Strach nawiedza
niespodzianie,
włazi w łoże
na kochanie.

Powab w swą
urodę syta,
pragnie mnie,
a mnie nie pyta.

Wzrokiem zżera,
dłoń dotyka,
czułych pieszczot,
nie unika.

Widmo piękne
w swej postaci,
chęci łakną,
pieniądz płaci.

Tak na jawie
obraz ten,
pragną żądze,
a to sen..

Odgłosy za ścianą,
nie obchodzą mnie,
mam psyche zoraną,
ale słuch to nie.

Jeszcze sąsiad może,
a to cieszy uszy,
to skrzypiące łoże,
umarłego ruszy.

Mieszkam w blokowisku,
wśród zwyczajnych ludzi,
jak na rykowisku,
głos ciekawość budzi.

Ambicje chorują,
mnie nic nie dolega,
a zmysły buzują,
apetyt jak trzeba.

Trochę mu zazdroszczę,
nastrój się kołysze,
od miesiąca poszczę,
a za ścianą słyszę.

Wezmę z górnej półki,
wstyd sąsiada pytać,
jak łyknę pigułki,
czy mnie będzie słychać?