Już o sobie nie pomyślę, że jestem głupia. To podważyłam, uważam, że jestem mądrą osobą. Mądrą na swój własny użytek, na skalę mojego życia.

Dekady odpękałam w więzieniu cudzych oczekiwań po to, żeby ktoś mnie polubił. A teraz, ilekolwiek mi zostało, te lata mam zamiar spędzić tak, jak chcę.

Jeśli się trochę inaczej ustawimy do własnych wspomnień, one po prostu stają się inne.

Myślenie o sobie nie jest niczym złym. Pod warunkiem że takie samo prawo do dbania o siebie przyznajesz wszystkim, którzy cię otaczają.

Odkryłam, że jeżeli mi jest niewygodnie, to ja muszę się ewakuować, a nie żądać od innych i otaczającego mnie świata, żeby się do mnie dopasowali. Odpuścić innym, zająć się sobą.

Niesamowite jak zbliża SMS zakończony czerwonym serduszkiem. Nieśmiali kończą zielonym albo niebieskim. Fajnie działa buźka z serduszkowym buziakiem. No i lajk. Człowiek rośnie, licząc lajki. Lajkujący natychmiast stają się przyjaciółmi, wobec niereagujących stajemy się nieufni, a ci, którzy stawiają negatywny komentarz, to wrogowie.

Lubię sobie posiedzieć. W ogóle lubię po prostu sobie być. W tym sensie, że nie od razu robić jakieś zamieszanie wokół siebie. Nie zacieszać. Nie otaczać się na siłę ludźmi po to, żeby mieć takie poczucie szumu, który sprawi, że będę czuła, że żyję. Potrafię czuć, że żyję, kiedy siedzę po cichu.

W związku druga osoba nie jest aktorem, który realizuje nasz scenariusz filmowy.

Ten który zwie się dziś
Twym przyjacielem
Jutro okradnie Cię
Sprzeda tajemnice

Pokora to dla mnie posiadanie najgłębszej świadomości, że jesteśmy jednią. Pokora to brak pogardy dla kogokolwiek. Brak pychy.

Jestem megaotwarta, na wiele mnie stać i niewielu rzeczy się boję, ale ostentacji nie lubię. Swoją tolerancję i wszystko, co się składa na bycie człowiekiem, chcę realizować w obrębie własnego domu. Gdyby inni ludzie tak zrobili to świat szybciej doszedłby do pewnej równowagi.

Tonie słońce w horyzoncie
Mnie zalewa proza, ech!
Rymów! Jak w wierszu mi brak
Gdzie motyle kolorowe
Fale, pod sercem sztorm

Pustka! Byle ćmy nawet brak...

Z butelki sączyć chcę abstrakcję
Zrobić skok w namiętność - na łeb
Dreszczy! Dreszczy deszczu mi brak

Nie pozwalaj mi w pół oddechu wyjść, wykrzyknikiem strasz, cofnij mnie spod drzwi.

Klepię życie jak różaniec, jak paciorki bliźniacze dni. Smaku! Jak w opłatku mi brak.