Pewien wielki poeta, ażeby zilustrować niebezpieczeństwa, jakie czyhają na ludzi wybitnych, napisał:„ Jednorożec kończy jako wędlina, smok jako pasztet mięsny”.

Czyn pojedynczego człowieka należy w jakiś sposób do wszystkich ludzi.

Lustra i kopulacja to obrzydliwość, ponieważ sprawiają, że ludzi jest więcej.

Ci, którzy twierdzą, że sztuka nie powinna propagować doktryn, mają zazwyczaj na myśli doktryny sprzeczne z ich własnymi.

Rzeczywistość jest naszym obrazem świata. Ukazuje się w każdym lustrze niczym duch, widoczny tylko dla nas, który pojawia się, działa i znika wraz z nami.

Żadne przeznaczenie nie jest lepsze od innego, tylko człowiek musi uszanować to, które w sobie nosi.