Życie jest kurzem miedzy palcami nóg. Życie jest kurzem w zębach. Życie jest obracaniem się w kurz.
A może życie jest tonięciem. Spadaniem, pogrążaniem się w wodzie, aż do dna.

Jak brzydniemy, kiedy nie potrafimy dobrze o sobie myśleć.
nawet królowe piękności wyglądają na zmęczone.
Brzydota. Czym jest, jeśli nie duszą wyrażającą się przez ciało?

Aż czasem się zastanawiam, czy krew we mnie jeszcze płynie, czy też stoi w kałużach, i czy może mam dwadzieścia jeden skór zamiast siedmiu, jak to piszą w książkach (...).

(...) lękam się tego, co zamierzam zrobić, a przecież i tak to zrobię, bo jeśli nie, jeśli odpełznę na bok i będę czekać lepszych dni, moje życie pozostanie pasemkiem cieknącym znikąd donikąd, bez początku ani końca.

(...) nigdy nie uważałam siebie za taką, jaką widzieli mnie inni, nigdy nie uważałam drugiej osoby za taką, jaką ja ją widziałam.

Miotam się w ciemności jak oszalała, smagana rozterką.Zbyt wiele nieszczęścia, zbyt wiele samotności sprawia, że człowiek staje się zwierzęciem. Tracę ludzkie spojrzenie na świat. Kiedyś potrafiłabym się otrząsnąć i blada, zapłakana, zobojętniała powlec korytarzem, by stawić im czoło.

Brak mi odwagi, by przestać mówić, by na powrót rozpłynąć się w ciszy, skąd przyszłam.

(...) pierwszym warunkiem życia jest wiecznie pożądać, inaczej życie by ustało.Wieczne niespełnienie to podstawa życia. Spełnienie nie daje pełni.

(...) moje słowa przychodzą znikąd i biegną donikąd, nie mają przeszłości ani przyszłości, lecą ze świstem po równinie w opustoszałej, wiecznej teraźniejszości, nie karmiąc nikogo.

Jego namiętność do mnie była namiętnością zrodzoną z furii. Właśnie dlatego moje ciało całe się przed nim zamknęło. Nie kochane, więc i nie kochało.

Człowiekowi żądza przejada się równie prędko jak słodycze.